مادر و پدرم معتاد تلگرام و اينستاگرام است. با فاميل يک گروه تلگرامي دارند که شب و روز با هم در آنجا چت ميکنند. وقت گذراني در شبکههاي اجتماعي آنقدر وسوسه انگيز شده که شايد حتي فرصتي در نيمههاي شب هم پيدا نشود که پاي درد دل فرزندان خود بنشينند.
به گزارش
پايگاه خبري تحليلي پيرغار، هر بار که ميخواهم با او حرف بزنم مدام به
تلفن همراهش نگاه ميکند و تنها با حرکات سر جملاتم را تأييد ميکند. زماني که در ميان حرف هايم از او سؤال ميکنم هاج و واج مرا نگاه ميکند زيرا تمام مدت حواسش به گوشياش بوده و حتي کلمهاي از حرف هايم را نفهميده است.» اينها گلههاي دختر يکي از طرفداران پروپا قرص تلگرام است.
هرچند که مادرش اعتقاد دارد حضورش در فضاي مجازي لطمهاي به رابطهاش با فرزندانش نزده اما با هر کدام از بچههايش که حرف ميزني آه از نهادشان بلند ميشود. ارتباطهاي دنياي واقعي به ته خط رسيدهاند آن هم با شعار دوري و دوستي. به طوري که 28 ميليون ايراني شب و روزشان راصرف گشتزني در تلگرام ميکنند.
اين نرم افزار آنقدر در دل برخيها جا باز کرده که خيليها حتي علاقهاي به ديد و بازديدهاي خانوادگي ندارند، دلشان ميخواهد يک گروه تلگرامي خانوادگي داشته باشند تا خبري از ديد و بازديدهاي خانوادگي نباشد.
اعتياد به فضاي مجازي تا مرز ديوانگي
«يک روز اگر گوشيام کنارم نباشد، ديوانه ميشوم» اينها حرفهاي سارا مادر يک دختر 16 ساله است.:«در گذشته بيشتر با دخترم بيرون ميرفتيم و با هم وقت ميگذرانديم اما حالا او هم بيشتر دوست دارد در اتاقش با گوشي همراهش سرگرم باشد تا اينکه با هم براي تماشاي يک فيلم به سينما برويم.»
اغلب در ميهمانيهاي خانوادگي و دوستانه مشاهده ميکنيم که همه در گير تلفن همراهشان هستند و برخي از نوجوانان به جاي ارتباط کلامي با همسالان خود، متأسفانه از طريق شبکههاي اجتماعي يا تلگرام با يکديگر صحبت ميکنند
مادر الناز هم طرفدار ثابت صفحههاي اينستاگرامي است. کار صبح تا شب او تنها باز کردن صفحات سلبيريتيهاي دنياست تا با تقليد از آنها دريچهاي به دنياي مد باز کند. وقتي از الناز ميپرسي که آيا فعاليت مادرت باعث کم توجهي به تو شده است، پاسخ جالبي ميدهد:«وقتي از خانه به دانشگاه ميروم تمام مدت نگران هستم، زيرا مادرم از وقتي اينستاگرام را در گوشياش نصب کرده گاهي يادش ميرود که برادر کوچکم، گرسنه است و بايد به او شير بدهد.»
احوال پرسيهاي استيکري
فرستادن شکلکهاي مختلف و احوال پرسيهاي استيکري کار هر روز کاربران تلگرامي است. دنياي مجازي آنقدر گسترش پيدا کرده که حتي راه ارتباطهاي واقعي را هم مسدود کرده، به طوري که حتي زماني که در يک جمع خانوادگي قرار ميگيري همه مشغول استفاده از گوشي همراهشان هستند.
آن طور که دکتر مصطفي آب روشن ميگويد: «وابستگي به شبکههاي مجازي يک اصل فراگير است. اين شبکهها يکي از مهمترين ابزارهاي نوين ارتباطي محسوب ميشوند و در زندگي فردي و اجتماعي ما ايرانيها جايگاه ويژهاي پيدا کردهاند. بنابراين به نظر ميرسد دنياي مجازي جزو جدا نشدني مناسبات روز مره افراد قرار گرفته است.»
اين جامعه شناس در ادامه بيان ميکند: «اغلب در ميهمانيهاي خانوادگي و دوستانه مشاهده ميکنيم که همه در گير تلفن همراهشان هستند و برخي از نوجوانان به جاي ارتباط کلامي با همسالان خود، متأسفانه از طريق شبکههاي اجتماعي يا تلگرام با يکديگر صحبت ميکنند، يعني شخص در ميان اعضاي خانواده حضور دارد ولي ديواري شيشهاي به دور خود کشيده و با اطرافيان ارتباط مؤثري ندارد.»
اين جامعه شناس در ادامه بيان ميکند: «اغلب در ميهمانيهاي خانوادگي و دوستانه مشاهده ميکنيم که همه در گير تلفن همراهشان هستند و برخي از نوجوانان به جاي ارتباط کلامي با همسالان خود، متأسفانه از طريق شبکههاي اجتماعي يا تلگرام با يکديگر صحبت ميکنند، يعني شخص در ميان اعضاي خانواده حضور دارد ولي ديواري شيشهاي به دور خود کشيده و با اطرافيان ارتباط مؤثري ندارد.»
براي يادآوري نقش والدين در رفتارهاي کودکان ميتوان اين سؤالها را از آنها پرسيد تا به آنها يادآوري کرد که والدين نخستين الگوي کودکان هستنند. به طوري که حتي روانشناسان هم اعتقاد دارند که رفتار والدين تأثير بسزايي در رفتارهاي آينده فرزندان آنها دارد
بچهها ميبينند پس ياد ميگيرند
دختر شما هم کفشهاي پاشنه بلندتون رو به پا ميکنه و کيف شما رو بر ميداره تا خاله بازي کنه؟، پسر بچه تون رو ديدين که مثل شما راه بره و اداي سيگار کشيدن شما رو دربياره؟ تا حالا به بازي کردن دختر تون با عروسک هاش دقت کردين؟
براي يادآوري نقش والدين در رفتارهاي کودکان ميتوان اين سؤالها را از آنها پرسيد تا به آنها يادآوري کرد که والدين نخستين الگوي کودکان هستنند. به طوري که حتي روانشناسان هم اعتقاد دارند که رفتار والدين تأثير بسزايي در رفتارهاي آينده فرزندان آنها دارد.
دکتر آب روشن هم با تأييد اين موضوع ميگويد: الگوهاي رفتاري فرزندان، وابستگي مستقيمي به رفتارهاي مادران دارد لذا نخستين قدم به سوي انحراف از هنجارهاي اجتماعي زماني آغاز ميشود که فرزند از حيطه نظارت والدين خارج شود. در واقع مشاهده ميکنيم که در خلأ الگوهاي رفتاري شايسته، فضاي مجازي در اجتماعي کردن فرزند پر رنگ ميشود.
روزنامه ايران